تأثیرتمرینات ورزشی بر توانایی انجام فعالیت های روزمره زندگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به انجمن مولتیپل اسکلروزیس ایران در سال ۸۱-۱۳۸۰

خلاصه سابقه و هدف: :بیماری مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری دمیلینه کننده سیستم عصبی مرکزی است که منجر به اختلال در سیستم حرکتی و افزایش علایم خستگی شده و فعالیت های زندگی روزانه را متأثر می سازد. گرچه ورزش به بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس توصیه می گردد، ولی اثر آن بر فعالیت های زندگی روزانه هنوز به اثبات نرسیده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر تمرینات ورزشی بر توانایی انجام فعالیت های زندگی روزانه زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به انجمن مولتیپل اسکلروزیس ایران در سال 81-1380 صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه که به صورت کارآزمائی بالینی و یک گروهی انجام گرفت 28 بیمار دارای مشخصات خاص واحدهای مورد پژوهش به صورت تدریجی و با استفاده از روش نمونه گیری غیر احتمالی و در دسترس انتخاب شدند. سپس پرسش نامه ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به بیماری، اطلاعات در زمینه توانایی انجام فعالیت های زندگی روزانه و شدت خستگی، توسط هر نمونه تکمیل گردید. پس از آن یک دوره 8 هفته ای تمرینات ورزشی انجام شد که شامل 4 مرحله گرم کننده، دو تفریحی، هوازی سوئدی و خنک کننده بود. در خاتمه دوره مجدداً، آن بخش پرسش نامه که توانایی انجام فعالیت های زندگی روزانه و شدت خستگی را بررسی می نمود، تکمیل گردید. یافته ها: نمونه ها همگی زن بودند و در گروه سنی 20 تا 45 سال قرار داشتند و میانگین سنی آن ها 57/29 سال بود. 1/57% متأهل بودند، 4/64% تحصیلات بالاتر از دیپلم داشتند، 75% خانه دار بودند. طول مدت ابتلا به بیماری در 4/46% بین 5 تا 8 سال بود. اولین علامت بیماری در 50% بیماران اختلال بینایی مطرح گردید و 3/64% از بیماران خستگی را مهم ترین مشکل ناتوان کننده بیماری اعلام کردند. 1/57% از بیماران دارای وضعیت گسترش ناتوانی بین صفر تا 3 بودند. نتایج نشان داد که تمرینات ورزشی بر فعالیت های پایه و مفید زندگی روزانه با 0001/0p